Garip garip rüyalar... Bir uyandım, saat 15. Suçluluk duygusunu bastırmak için zıpkın gibi yataktan fırlayış, on dakikada kahvaltıyı hazır etme, yeme ve günlerdir ertelenen işilere yönelme. Yüksekliğiyle tepelikten dağlığa terfi etmeye hazırlanan çamaşır yığınını tekrar "sıradan" bir yükselti haline getiriş...
Yeni kontaktlensimin üzerine aldığım astigmat gözlüğünü sevmedim. Yakışmadı. Astigmatizmin özünü çözdüm; gözün küresellik sorunu. Göz, herhangi bir yönde basık olduğu durumda o açı ve basıklık derecesine göre astigmat kabul ediliyor. Astigmat gözlüğümün camından değişik açılarla bakınca çok iyi anlaşılıyor. Astigmat gözlüğüm yokken nesneleri hep olduğundan dar gördüğümü farkettim bir de. Şimdi insanlar bana daha kısa ve şişman görünüyor. Bu durumda gözlerim üstten basık demek ki. Şekil anomalisi tümüyle tutarlı. Üstten baskı altında kalan baş genişlemeye zorlanmış, gözler de küreselliğini ve olağan uzunluğunu yitirmiş. (Astigmat ve ultra hipermetrop) Bunları annemin ben karnındayken yaptığı yüksekten atlama hareketlerine borçluyum. Kendisine söylesem, vicdan azabından ne yapar, bilemiyorum.
0 yorum var:
Yorum Gönder