Sonbahar geliyor. Artık sabahları üşüyorum. Bir aya kalmaz donmaya da başlarız.
Ayakkabı olayından sonra kitapların gelmesi konusu ümitsizlik yaratıyordu. Kapı çalındı, postacı geldi ve kitapları teslim edip gitti. Eksik meksik yok. Bu işte bir gariplik var.
Uzun Avustralya yolculuğundan sonra soluklansınlar diye kitapları özenle yapılmış paketlerinden çıkardım. Gerçekten bu kitaplar hayatım boyunca sahip olduğum en kaliteli basılmış ve ciltlenmiş kitaplardı. 
İşte kapak resimleri de bunlar. İncitmeden inceledim.
Gökhan aradı. İzmir'deymiş. Erhan'ın yanına gitmiş. Erhan'la da görüştük. Sesi çok kötü geliyordu. Üzüldüm. Hayatta tutunma şansı çok az olan insanlardan biri. Benim fazla mı sanki?
Bugünlük az oldu. Bugün az şey oldu çünkü...
0 yorum var:
Yorum Gönder